W czwartek i piątek mąż zabrał mnie na małe dokształcanie.  Po wielu wspólnych latach zauważył u mnie pewne braki i postanowił je zniwelować (taki subtelny żarcik). Pojechaliśmy do podwarszawskiego Helenowa. Ten wyjazd, to jest pewien etap mężowej kariery, który wspieram. Uczyłam się jeść, ubierać, właściwie zachowywać, czyli zapoznawałam się z mocno rozbudowanymi zasadami savoire vivre . Było ciekawie. W przerwie między wykładami, spotkaniami i przyjęciami, spacerowałam po okolicy. Pięknie tam jest!! Szkoda, że zimno i wiatr nie pozwolił tak do końca zachwycić się tym miejscem.
Część hotelowo- pałacową otacza piękny park.

W owym pałacyku niestety nie mieszkałam, ale brałam udział w wystawnych przyjęciach. Ale ze mnie Wielka Pani.

Żeby nie było, że w głowie mi się poprzewracało, to dziergam. Stale i nieustająco. W Helenowie nie miałam czasu, ale przed wyjazdem ukończyłam chustę. Co prawda wymyśliłam sobie najpierw cardigan, ale nie miałam właściwej włóczki. W oczekiwaniu na upragnione motki, postanowiłam trochę zmniejszyć moje własne zapasy. Sporo mam resztek"lacowych", pozostałości po chustach, które dziergałam dla innych. Teraz postanowiłam zrobić coś dla siebie. Biegałam po Raverly w tę i z powrotem i wybrałam Seiklus-Shawlette Justyny Lorkowskiej. Oczywiście moja włóczka różniła się bardzo zdecydowanie od proponowanej przez Justynę, musiałam zrobić więcej powtórzeń. Zużyłam prawie do końca Fyberspates Scrumptious Lace kolor Midnight. A dziergałam drutami 3,25. Jak to u Justyny wzór rozpisany jest bardzo czytelnie i byłam prowadzone za rękę od pierwszego do ostatniego oczka. Chusta wyszła bardzo delikatna i subtelna o kolorze bardzo soczystym.
Zdjęcia robiłam sama, bo fotograf przekopuje szklarnię pod pomidory i nie śmiałam przerywać( bo zostałabym z tą miłą czynnością sama).

Pozdrawiam ciepło i słonecznie.